Over de drempel
Door: Mara
Blijf op de hoogte en volg Mara, Koen, Annieke & Nuno
08 Februari 2024 | Portugal, Aljezur
Afsluiten met een olifant in de kamer, dat vraagt natuurlijk om opheldering.
Zoals Koen al schreef, hebben we voor Aljezur gekozen vanwege de school. De filosofie van de school, into the Wild, is dat kinderen leren leven in en met de natuur. Dus ze leren vuur maken, planten herkennen en koken met de eetbare. Met houtbewerking maken ze zelf een lepel om mee te eten. Ze zoeken sporen van dieren en creëren een sit spot waar ze stil op hun eigen secret place gaan zitten en observeren. Daarnaast is community building belangrijk, het delen met de groep en het samen de dag starten in de kring om het kampvuur. Daar zingen ze mooie (inheemse) liedjes over verbinding met de aarde.
Dus, ze doen supergave dingen en komen blij thuis.
Ze gaan er alleen niet blij heen. Zelfs regelmatig met veel weerstand, soms de avond van tevoren al. We denken dat dat komt door een combinatie van de taal (hoewel ze al echt veel begrijpen van het Engels), het leeftijdsverschil in de groep (Annieke en Nuno zijn de oudste kinderen, de jongste is twee), het ontbreken van structuur en een vaste groep, andere kinderen die niet gewend zijn aan naar school gaan en daardoor niet meedoen of zelfs het programma verstoren en dat alles gewoonweg anders is dan ze gewend zijn.
We hebben besloten wel door te zetten. We zien dat ze echt hele gave dingen leren, we proberen er te zijn voor de emoties die ze tegenkomen, we denken dat – als ze over deze drempel heen zijn – ze veel zelfvertrouwen gecreëerd hebben en ondertussen leren we meer over de behoeftes van de kinderen. Zoals de genoemde structuur, maar ook het noodzakelijke ontladen na een schooldag (met voetballen voor Nuno en iets creatiefs maken voor Annieke).
Zelf gaan we het laatste weekend van februari ook naar school, waar we een weekend lang ondergedompeld worden in leven met de natuur. Het is het eerste weekend van een opleiding tot nature teacher. De kinderen mogen mee dus we kunnen met z’n vieren het hele programma mee kunnen doen, inclusief daar slapen.
Dan nog iets heel anders: voetbal. Daar kunnen we als gezin, met Nuno voorop, echt niet zonder. Voor Nuno is het zoals gezegd een goede uitlaatklep na een dag school. En voor de dagen dat ze niet naar school gaan, hebben we een Kooperdivisie opgestart op het (betonnen) veldje in het dorpje. Soms spelen we daar met z’n vieren en soms met anderen die we daar treffen. Echt spannend is de competitie niet, maar ik ben in ieder geval van de nul af…
Voetbal kijken blijft ook hier favoriet. Zowel op tv (de Ajax vrouwen in de Champions League; dat uur tijdsverschil maakt het net mogelijk om er voor op te blijven) als in het echt. Diezelfde Ajax vrouwen waren aan de zuidkust op trainingskamp en speelden een oefenwedstrijd tegen Wolfsburg. We konden niet vinden hoe je aan kaartjes kon komen, maar zijn op goed geluk naar het stadion gereden, konden voor de deur parkeren en zo doorlopen naar de tribune aan het veld. De wedstrijd werd helaas verloren, maar Annieke heeft wel handtekeningen verzameld van speelsters die het nog heel ver zullen schoppen (zie de foto’s met Lily Yohannes en Nadine Noordam).
Voor de aardwetenschappers onder jullie, nog iets over de geologie.
Toen we hier aankwamen, vroeg Nuno of er hier ook aardbevingen voorkwamen. ‘Nee joh’, zeiden wij.. Bleek niet helemaal waar te zijn. In 1755 heeft een magnitude 9 het hele dorp (en omgeving) verwoest en een tsunami veroorzaakt. Bij het strand vonden we dan ook een waarschuwing waar je heen moet vluchten als er nog eentje komt…
Maar de aarde is naast krachtig ook heel mooi. Zo zijn we afgelopen weekend naar een strand bij Lagos geweest om dinosporen te zoeken (en te vinden). Zie ook de foto’s voor de quizvraag: wat zien we naast de pen (de gekke bruine dingen op foto 1, foto 2 voor de formatie)?
Tot slot nog een persoonlijke reflectie. Als de kinderen op school zijn of bezig in een (fantasie)spel hebben wij tijd voor onszelf. Het is heerlijk om dan rustig koffie in de zon te kunnen drinken. Koen gaat daarna graag surfen, fietsen, hardlopen of schrijven. Hij heeft dan ook al best een bruine kop :) Ik merk dat ik daar nog niet altijd de energie voor heb. En dan wil ik verklaren hoe dat komt en er een oplossing voor bedenken. Vanmorgen realiseerde ik me (oké, drie mensen hebben dit in de afgelopen tijd tegen me gezegd, dus misschien is het tijd om te gaan luisteren) dat ik best goed ben in begrijpen, het is mijn kracht, maar tegelijkertijd dus ook mijn valkuil. Sommige dingen zijn niet te begrijpen of verklaren, maar zijn nodig om te voelen. Dus dat ga ik maar eens doen de komende tijd. Met daarbij yoga, meditatie en wandelen – als ik dat hondenfluitje gekocht heb tenminste ;)
-
08 Februari 2024 - 17:33
Miranda :
Mooi verslag weer Mara. Echt super om te lezen. Met de nodige uitdagingen hier en daar, die jullie niet uit de weggaan, lees ik (tussen de regels door) vooral veel over genieten en quality time als gezin [e-2661]
-
08 Februari 2024 - 17:55
Daniëlle:
Hey Mara, leuk om jullie zo te volgen. En ja, je mag gaan voelen, ook voelen wat je nodig hebt! Hoe mooi is dat. Ik ben benieuwd wat het je brengt. Net als jullie weekend samen 'leven met de natuur'.[e-1f33f] Dat klinkt ook heel mooi en past zo goed. Fijn dat jullie dat als gezin kunnen beleven en delen. Veel plezier en liefs! [e-1f618]
-
08 Februari 2024 - 19:14
Jopie:
Mooi verslag Mara. Probeer te genieten van de rust en het niks hoeven en het samen zijn.
En met de kinderen komt het ook goed. De drempel wordt steeds lager. [e-1f60d]
-
08 Februari 2024 - 20:30
Jarka:
Hé Mara, wat schrijf je mooi. Het is fijn om te lezen, heel beeldend. Zie jullie helemaal in dit avontuur daar. Interessant ook wat je schrijft over de ervaring op school en het belang van structuur. Zo merk je idd ook op wat kinderen nodig hebben, leerzaam lijkt me...
Ik gun en wens jou de komende tijd veel tijd om te - voelen - i.p.v. analyseren/verklaren.
Leuk jullie avontuur te volgen.... EnJoy [e-38] groetjes [e-1f493]
-
09 Februari 2024 - 20:59
Agnes Aalbers:
Mooi uitgebreid verslag Mara!
Je schrijft iets over een FORMATIE in verband met de dino's . Wij in Nederland hebben daar hele andere associaties mee ! [e-1f609]
Fijn dat de kinderen blij thuis komen uit school, jammer dat ze er toch tegenop zien .
Jullie doen bijzondere ontdekkingen , zowel in Portugal als bij jezelf en volgens mij was dat ook de bedoeling !
-
12 Februari 2024 - 19:52
Henk:
Hallo Mara,
Als geoloog moet ik natuurlijk een gokje wagen op de quizvraag. Zoals altijd als vrouw en kinderen iets vragen begin ik altijd met een disclaimer, dat zoiets niet goed kan zeggen van een foto en dat je eigenlijk een slijpplaatje moet maken, etc, etc, etc.
Maar goed mij doet het het meeste denken aan graafgangen van in de zeebodem levende dieren die opgevuld zijn met een harder ander materiaal dan de omringende kleistenen. Je ziet duidelijk dat het materiaal bros is, het is in stukjes gebroken en deze verticale barsten zijn opgevuld met witte mineralen (calciet of kwarts). Sommige van de graafgangen lijk je ook te zien in doorsnede, dat zijn de ovaaltjes van dit materiaal. Ik ben benieuwd om te horen of jij weet wat het is!
Veel plezier daar in Portugal en hopelijk nog veel leuke ontdekkingen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
